Kennis

maandag 02 juli 2012

Een vak bestaat uit kennis en vaardigheden. Ons vak -dans- bestaat uit kennis, vaardigheden, discipline, talent, artisticiteit, fysiek en meer. Soms onderschat men 'kennis' in ons vak. Kennis van dansgeschiedenis, stijlen, theater en muzikaliteit, maar ook anatomische kennis. ‘Wat maakt 't uit voor “een dansje” ‘, roept men vaak. Maar met welk belang? Ik kan toch ook voorbeelden noemen waarbij de zorgvuldigheid en de dankbaarheid voor het op tijd waarschuwen groot is. Zo had ik zelf laatst nog een ervaring met een dame die mij mailde met een grote waardering voor het feit dat ik haar had doorgestuurd naar een fysiotherapeut. Dat klinkt als een kleine moeite, maar je moet eea nog wel constateren. ‘Uit zichzelf was ze nooit gegaan’ schreef ze, maar om een blijvende blessure te voorkomen, moet ze nu onmiddellijk een traject in en mag ze 10 weken niet (intensief) bewegen. Overbelasting en wat ik verder al vermoedde was aan de hand. En nee, we zijn geen artsen, dus we stellen niets vast, maar we zijn wel alert. Ik zie het overigens als mijn plicht. Je hebt tenslotte maar 1 lichaam waar je nog heel lang mee moet. Het is het niet waard - ook niet voor 1 dag- om dusdanige risico’s te gaan opzoeken om daar vervolgens lange, lange tijd last van te hebben. Knie, rug, zwakke buikspieren, spierspanning, ik kom het allemaal tegen. Het hoeft niet altijd meteen een doorverwijzing te betekenen, helemaal niet, soms geef ik oefeningen mee ter versterking of ter bevordering van de flexibiliteit. Maar ik ben wel voorzichtig en erg van de second opinion. Bovendien moet je wel analyseren wat iemand moet doen en moet kunnen, ook en vooral bij spectaculaire bewegingen. Betekent dit dat we te allen tijde alles kunnen voorkomen? Nee, dansen is en blijft een risicovolle bezigheid. Maar we weten wel eea en zijn er direct bij. En veel belangrijker nog; voorkomen is beter dan genezen. Betekent dit dat iedereen die afgestudeerd is van een dansdocentenopleiding even alert is? Weet ik niet. Er is ook nog een stukje eigen verantwoordelijkheid als docent om oa kennis bij te houden middels bijscholing. Maar het afstuderen legt in elk geval wel een basis. Net als docentenpapieren in het onderwijs. Het legt een basis en van daaruit moet je praktijkervaring opdoen. Ook voor die oplettendheid, die kennis etc, betaal je soms iets meer. Misschien is dat de afweging wel waard. Ervaring telt, zeker, ook, maar of dat genoeg is...? Om niet in mijn eentje te benoemen wat ons vak inhoudt (wij van...adviseren u...) en dàt het een vak is, zal ik op zoek gaan naar andere gediplomeerde dansdocenten die in ieder geval de toegevoegde waarde van studie en scholing in ons vak kunnen uitleggen. Daarna gaan we het hebben over podiumervaring. Ik houd u op de hoogte, oa via mijn blogs.