Top

woensdag 27 juli 2016

En daar was’ie dan. Het nieuwe album van Beyonce. Net als de vorige keer een cd met dvd met videoclips/music video’s. Ik keek er heel erg naar uit. In weer een totaal andere stijl dan voorheen. Minder vrouwelijk, ouderwets, donker & rauw zou ik bijna willen zeggen. Voor mij hoeft ruw taalgebruik niet zo en ik vind niet alle bewegingen even mooi, soms zelfs een beetje teveel van hetzelfde. Tegelijkertijd voel ik de emotie door de muziek heen en vind ik het dapper welke onderwerpen zij durft aan te pakken. Of ze daarin altijd consequent is (geweest) betwijfel ik en ook qua creativiteit moet ik zeggen dat ik wel vaker denk: ‘Dit heb ik al eens eerder gezien’. Maar wat een lef, wat een goed album, wat een uitvoering en wat een stem. Ook vind ik het leuk om de choreografie te bestuderen. Van de week werden we nog getrakteerd op een concert van haar en haar grote liefde, zomaar uitgezonden op de Nederlandse Tv (:). Het is een vakvrouw. Tuurlijk, the winner takes it all, dat snap ik ook wel. En dat je fantastische mensen om je heen moet hebben (van visagistes tot dansers, zangers, choreografen en crew) en dat je een show nooit helemaal alleen doet, ja dat snap ik allemaal. En zelfs dat het er soms een beetje te dik bovenop ligt: het Amerikaanse familiegeluk met manlief. Er zal ongetwijfeld over elke stap zijn nagedacht. Maar dan moet je als artiest nog steeds zelf zingen, zelf dansen (enig idee hoe lastig dat is tegelijkertijd, alleen die ademhaling al) en zelf overbrengen. ‘Als iets heel goed, maar ook soepel en tegelijk gemakkelijk eruitziet/klinkt, dan juist zit er heel veel werk in’, zeg ik altijd. Ik zie haar als een zangeres die heel goed kan dansen. Niet zoals alle dansers eromheen (die gebruiken ook wel techniek) maar wat ze doet, doet ze opvallend en uitstekend en dat maakt haar groot & professioneel. Heel veel nummers spreken aan en ook de kleine en gevoelige liedjes komen aan. Ik heb nog geen artiesten gezien- in deze tijd-waarvoor ik dezelfde waardering voel, hoewel ik wel hele goede nummers hoor. Het is het ‘totaalpakket’. All round en niet inleveren, op niet 1 discipline. En ja, dat kost tijd, heel veel tijd. Het begint met talent, maar daarna is het heel hard werken. En misschien nog wel moeilijker om dan vervolgens ook nog eens jaren op topniveau te blijven. Respect!