Wat is een coach? Wat is een goede coach? Wat is coaching? Met die vragen loop ik de laatste dagen rond. Hoort coaching niet gewoon bij docentschap? Of als onderdeel van een training? Gaat het om iemand om mee te sparren? Is het een mentor? Zit het meer in de hoek van psychologie? Is het aanmoedigen en motiveren? Of is het meer structureren of tot de kern komen? Ik denk dat het e.e.a. te maken heeft met je behoefte en hulpvraag. Ik ben in mijn leven best veel goede coaches tegengekomen. Ook ‘coach’ ik mensen af en toe zelf. Vooral (semi)professionals. En dan krijg fijne feedback (:) Nu hoeft niet alles resultaatgericht te zijn, zoals bij de openingsdans. Bijvoorbeeld: Er is een huwelijksfeest, er moet geopend worden dus er is een eerste dans nodig. ‘Help we kunnen niet (goed) dansen…’ ‘Of choreograferen!’ (= Weer een ander vak!) En dan boeken bruidsparen bij BeautyenBeweging Helder verhaal. Maar soms heb je iemand nodig die jou alleen even een zetje geeft in de goede richting. Of kijkt waarom je misschien zelf van alles tegenhoudt. Of zorgt dat het weer gaat ‘bewegen’ wat ik als danseres natuurlijk uiterst belangrijk vind. Enfin, ik op zoek naar een coach. Dat is nog niet zo makkelijk. Hoeveel coaches zijn er eigenlijk in Nederland? Ok, dan zoeken op regio. De meeste coaches staan op allerlei sites, dus voordat je op hun eigen site bent...Maar, gevonden! Vervolgens kijk ik naar achtergrond en cv. Waar zijn ze aangesloten en hebben ze de juiste papieren? Ik zoek een mooie balans tussen zakelijk en gevoel. Niet te koud en niet te zweverig. Ok, een paar gevonden. Dus, contact zoeken. En dan begint voor mij het selecteren al. Waar de een duidelijk is m.b.t. aanbod, tarieven en mogelijkheden is de ander vaag. Halve e- mails beantwoorden, verschillende lettertypen in 1 mail gebruiken (copy/paste) en eerst 3 keer bellen met 1 vraag komt erg rommelig over. Ik mis tijd en zorgvuldigheid. Hebben coaches het niet juist vaak over ‘time-management’? Nu knap ik echt niet af op een typefout (hier staat er vast ook wel een). Maar ik voel wel heel goed aan wanneer iemand iets even snel tussendoor doet of met volle aandacht. Want wat zegt dat straks over de sessies en de huiswerkopdrachten? Tijdje terug had ik een intake bij een coach voor ‘hoogopgeleiden’. Maar daarna kreeg ik een vragenlijstje met als eerste vraag: ‘Wat vond je als kind leuk om te doen?’ Ondanks dat ik had gezegd dat je dat aan mij juist niet moet vragen. Lijkt me nogal evident. Toen ik ooit zelf overwoog om een opleiding tot coach te gaan volgen, moest ik tijdens een open dag minutenlang op een ballon zitten. Om te ervaren wat ‘ongemak’ betekent. Daarna moesten we een brief schrijven aan onze ouders. ‘€ 5000 voor de opleiding graag.’* Nu kun je natuurlijk alles belachelijk maken. Zo kunnen klanten van mij zeggen: ‘We moesten wel 8 keer een salsapasje doen!’ Bij wijze van...Maar goed, kritisch is niet hetzelfde als negatief. Op de vraag waar de grens ligt tussen een coach en een therapeut kwam een vaag antwoord. Maar zijn coaches ook zorgverleners? Lijkt mij nogal een verschil. Ook was er een coach met een bedrijf die een soort beroepsorganisatie had opgericht. Op zich een goede zaak -zeker bij wildgroei- maar om vervolgens je eigen cursisten èn concurrenten te gaan beoordelen ? Heeft iets weg van de schijn van belangenverstrengeling. Nu moet men natuurlijk wel ergens beginnen met professionaliseren. Net zoals dat wij zeggen: ‘Als je lesgeeft in dans, begint het met het halen van een diploma!’ En dan bedoelen we geen zwemdiploma. Anyway, ik heb inmiddels gelukkig een goede coach gevonden. Iemand die bij mij past, want dat doet natuurlijk ook mee. En in ieder geval- al coachend- gaat helpen met een volgende stap. Waarover binnenkort meer (:)

*Kan zijn dat ik 2 opleidingen door elkaar haal met dit bedrag , maar hoog was het wel…