Controle

zaterdag 01 april 2017

Er is een verschil tussen weten wat je wenst of de controle willen houden bij het aanleren v/d dans. Vaak vind ik het prettig als mensen enig idee hebben van wat ze willen voor de openingsdans of juist helemaal niet, maar dan de 'artistieke vrijheid' in zijn geheel aan mij overlaten. En zelfs als mensen weten wat ze wensen, is het nog wel zo dat ik de choreografie maak. Ik laat me graag inspireren door voorbeelden, maar ik ga niet imiteren/kopiëren. Soms blijft men maar voorbeelden sturen met de wens of ik een gedeelte dans uit die clips -vaak ook nog uitgevoerd door professionals, wil overnemen en aanleren. Dat doe ik liever niet. Ik maak een choreografie en die creativiteit ligt bij mij. Althans, die ruimte heb ik wel nodig. Daarnaast heb ik te maken met wel of helemaal geen danservaring, muziekkeuze, aantal lessen, aantal weken repetitie, de jurk, de vloer, etc. Het niet komen tot een beslissing, plan van aanpak wijzigen, of niet kunnen loslaten werkt averechts. Vaak lijkt het over controle te gaan, maar je bereikt juist het tegenovergestelde. Want hoe kom je tot een plan van aanpak als de inhoud steeds wijzigt? Overigens is het niet zo dat wensen niet gedeeld mogen worden, of dat er geen evaluatiegesprek is. Juist wel. Maar we kunnen niet steeds helemaal opnieuw beginnen, of een beslissing uitstellen, of de dans veranderen. Dat schiet niet op. Het is trouwens niet alleen in mijn vak zo, heb ik me laten vertellen. Als het vertrouwen er niet is, is het beter om niet met elkaar in zee te gaan. Het scheelt een hoop tijd.